یکی از راه های شناخت انسان ها بررسی آرزوهای آن هاست. بعضی از مردم در آرزوهایشان کامیابی های دنیوی را طلب می کنند اما برخی دیگر کامیابی های دنیوی را برای توفیق هر چه بیشتر در روز قیامت از خدا می خواهند؛ خوشبختی و سعادت آرزوی مشترک همه ی انسانها در تمامی تاریخ بوده است. دعای خوشبخت شدن و جذب خوبی های هر دوجهان می تواند قدوم شما در این مسیر را استوارتر گرداند.


دعای خوشبخت شدن و دریافت خوبی های هر دو جهان

قرآن به ما می آموزد که در دعاها نباید فقط دنیا یا فقط آخرت را بخواهیم، بلکه باید هم خوبیهای دنیا و هم آخرت را درخواست کنیم. این در حالی است که افراد گیج و ظاهربین و دنیاطلب فقط از خداوند دنیا را درخواست می کنند. برای دریافت خوبی های دنیا و آخرت این دعا را بخوانید:

«رَبَّنا آتِنا فِی الدُّنْیا حَسَنَةً وَ فِی الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ» (بخشی از آیه 201 سوره بقره)
«خدایا ما را از نعمتهای دنیا و آخرت هر دو بهره مند گردان و از عذاب آتش دوزخ نگاه دار»


تفسیر دعای خوشبخت شدن

شخص مؤمن جز آنچه نزد خدا هست نمی خواهد و اگر هم چیزی از دنیا بخواهد تنها آن چیزهایی را می جوید که پروردگارش برای او بخواهد. لذا مؤمن از خدا فقط حسنات را می جوید، اما آن کس که اهل دنیاست فقط دنیا را می خواهد، چه خوب و چه بدش، همه برای او حسنه محسوب می شود.

آیات قبلی در سوره بقره حال مردم دنیاپرست را بیان نموده است که تنها خواسته آنها از خدا امور مربوط به دنیاست. اما این آیه حال مردمى را بیان می کند که از خداوند نعمت دنیا و آخرت را خواستارند.

در دعاها همیشه باید هدف‏ه اى کلى را مطرح کنیم و تعیین مصداق را به عهده خداوند بگذاریم. ما از خداوند حسنه و سعادت مى‏خواهیم، ولى این که رشد و صلاح ما در چیست را به عهده خداوند مى ‏گذاریم. چون ما به خاطر محدودیت‏ هاى علمى و عدم آگاهى از آینده و ابعاد روحى خودمان، نمى ‏توانیم مصادیق جزئى را تعیین کنیم. به همین جهت توصیه شده است از خداوند وسیله کار را نخواهید، خودِ کار را بخواهید؛ زیرا ممکن است خداوند از وسیله دیگرى که به فکر و ذهن ما نمى ‏آید، کارى را براى ما محقق سازد. مثلاً از خداوند توفیق زیارت حج را بخواهید، امّا نگویید: خدایا مالى به من بده تا به مکه بروم. چون خداوند گاهى سبب را به گونه ‏اى قرار مى ‏دهد که ما فکر آن را نمى‏ کردیم.


حسنه در دنیا و حسنه در آخرت

در تفسیر این آیه از رسول اکرم (ص) نقل شده که فرموده: به هر کس قلب شاکر و زبان ذاکر و همسر مؤمنة که او را در کارهاى دنیوى و اخروى کمک کند داده شد پس به او «حسنه» در دنیا و «حسنه» در آخرت داده شده است و از عذاب آتش مصون و محفوظ خواهد بود.

از حضرت امام صادق (ع) نیز روایت شده است که مراد از «حسنه» در دنیا رضایت خداوند، گشایش روزى، همنشین خوب و حسن خلق است و مراد از «حسنه» در آخرت خشنودى خدا و بهشت مى ‏باشد.

امام على (ع) درباره حسنه در دنیا و آخرت فرمودند: حسنه در دنیا همسر صالح و در آخرت بهشت و حوریه است و منظور از عذاب آتش همسر بد است.

وجوه دیگرى در تفسیر این دو «حسنه» گفته شده است که علم و عبادت در دنیا و بهشت در آخرت و همچنین مال و ثروت دنیا و بهشت در آخرت از آن جمله اند؛

البته علامه طباطبایی بر این باور است که: این روایت از باب شمردن مصداق است وگرنه آیه شریفه مطلق است. از آنجایى که رضوان اللَّه چیزى است که ممکن است نمونه ‏اش و ظهور ناقصش در دنیا و ظهور تامش در آخرت حاصل شود، از این جهت مى ‏توان آن را هم از حسنات دنیا شمرد و هم از حسنات آخرت همچنان که در این روایت شمرده است.
 

منبع: سایت ستاره